بسیاری از ما اینگونه زندگی می‌کنیم که برخی چیزها را تغییر بدهیم به امید اینکه زندگیمان بهتر شود، از رابطه احساسیمان گرفته تا شغل و سرگرمی، تا شاید خوشحال‌تر و سرزنده‌تر شویم. اما تنش و رضایت درونی مان مدتی بعد دوباره به سراغمان می‌آید، در واقع بسیاری از ما از زندگیمان راضی نیستیم ،خسته شده‌ایم، مضطربیم و شور و شوق و حس سرزندگی نداریم ،حتی با وجود اوضاع مالی خوب دوستان فراوان و خانواده صمیمی.  به منظور بررسی و غلبه بر این علائم باید ساز و کارهای اضطراب خود را به چالش بکشیم و در مورد احساساتمان صحبت کنیم. طبق برآوردها حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد مردم احساساتشان را به خوبی درک نمی‌کنند زیرا سازوکارهای اضطراب ناهوشیارشان بر احساساتشان و هیجانهایشان  غلبه می‌کند و در واقع در یک عبارت می‌توان گفت هراس از بروز احساسات دارند .
مکانیسم اضطراب ناهوشیاراینگونه عمل می‌کند که به جای دسترسی مستقیم به احساساتمان( شادی غم خشم گناه عشق) نشانه‌های اضطراب, استرس, ناآرامی یا تنش را به ما می‌دهد .

دانش عصب شناسی مدرن( Neuroscience) قادر است این رابطه را به خوبی بیان کند. 

دانش عصب شناسی نشان می‌دهد که احساس اولین چیزی است که درون ما فعال می‌شود. سپس اگر بخشی از مغزمان این احساس را خطرناک تصور کند در کمتر از ۱۲ هزارم ثانیه اضطراب فعال می‌شود و این احساس را پنهان می‌کند و بعد از این فرایند ذهن ما در عرض یک دهم ثانیه فعال می‌شود و شروع می‌کند به فکر کردن، دلیل تراشی، نگرانی، توجیه کردن، نشخوار و...... یا انجام دادن اعمالی مثل پرت کردن حواس، نادیده گرفتن و انکار کردن و غیره تا توجهمان را از اضطراب منحرف کند و این اتفاق به شکل یک مثلث که به آن در روان پویشی مثلث تعارض می‌گویند، اتفاق می‌افتد و در نهایت این مکانیسم‌های دفاعی که در برابر اضطراب در ذهن ما شروع به فعالیت می‌کنند. در دراز مدت چگونگی تجربه احساسات را  تاثیر قرار می‌دهند و در فرد الگوهای رفتاری و صفات شخصیتی شکل می‌گیرد .
برای اینکه بدن را از تنش و آسیب دیدگی مراقبت کنیم باید به صورت مستقیم به احساساتمان دسترسی پیدا کنیم ،آنها را بشناسیم و اجازه دهیم به صورت کامل در خود احساسشان کنیم تا پر انرژی آرام صمیمی و سرزنده شویم

 
تلخیص کننده :فرزانه افروزی 
برگرفته از :کتاب پیوند دوباره با جوهره خویشتن 
نویسنده: کرمیلیستین 

ایمیل :[email protected]