صمیمیت در رابطه عاطفی

 بودن در رابطه‌های متفاوت تنهایی درونی ما را کم نمی‌کند.

التیام بخش تنهایی درون ما صمیمیت است. صمیمیت یعنی درک کردن و حس کردن یک فرد با تمام وجود ،بدون هیچ قضاوت و مقایسه‌ای، یعنی حضور داشتن در سکوت.

آنچه  رابطه را سالم نگه می‌دارد تکرار همین صمیمیت‌های کوتاه مملو از حضور است ،تکرار نخ‌های صمیمیت به مهارت و صبوری نیاز دارد. در ابتدای هر رابطه نوعی شوق کشف کردن وجود دارد ‌کشف کردن جهان طرف مقابل و این شعف کشف در ابتدای رابطه صمیمیت را ایجاد می‌کند .اما  وقتی فرایند کشف رو به اتمام می‌رود و ما می‌بینیم که او هم مثل ما و بقیه آدم‌ها انسانی آسیب پذیر ،حساس و معمولی است، داستان تغییر می‌کند .وقتی به این موضوع آگاهی نداشته باشیم که در هر رابطه‌ای افت شعف وجود دارد آنگاه تنها راه ایجاد صمیمیت مبتلا شدن به آغاز رابطه است.

 یعنی رابطه‌ای را آغاز کنیم تا صمیمیت ایجاد کنیم و بعد از مدتی دوباره خاموش می‌شویم و دیگر حوصله رابطه را نداریم و بعد وسوسه در مورد شروع رابطه دیگر را .

 این یعنی مبتلا شدن به آغاز رابطه. شروع رابطه‌های متفاوت تنهایی ما را کم نخواهد کرد، چون صمیمیت‌های اول رابطه روزی تمام خواهند شد .صمیمیت‌های اول رابطه با فروکش کردن هورمون شعف کمرنگ می‌شوند، برای کم کردن تلخی تنهایی درونی به صمیمیت‌های عمیق دیگری احتیاج داریم صمیمیت‌هایی که خودمان باید آنها را آگاهانه ایجاد کنیم .برای ایجاد صمیمیت بیشتر هر چند روز یکبار عمیق و طولانی به چشم‌های یار یا رفیقتان نگاه کنید وجودش را حس کنید و به او فرصت حرف زدن بدهید ،با تمام نگرانی‌ها و نقص‌ها و ناکامل بودن‌هایش و طوری رفتار کنید که از شما و قضاوتتان نترسد. ما برای رابطه‌های طولانی به نخ‌های بیشتری نیاز داریم و خودمان مسئول تولید نخ‌های صمیمیت هستیم. بعد از آن خودمان می‌توانیم تولید صمیمیت کنیم .

هردرکنار هم بودنی صمیمیت نیست.

صمیمیت آدم‌ها از روی تعداد سال‌هایی که کنار هم بوده‌اند مشخص نمی‌شود. آدم‌هایی هستند  که سال‌ها در کنار هم زندگی کردند اما صمیمی نیستند .برای بیشتر کردن سال‌های با هم بودنتان تلاش نکنید،  بلکه برای بیشتر صمیمی شدن تلاش کنید .صمیمیت به ما قدرت می‌دهد تا از دردها و سختی‌ها گذر کنیم .

سه رفتاری که صمیمیت را با یار عاطفی ما از بین می‌برد:

 ۱- محبت بیش از حد: با نگرانی زیاد  حضور داشته باشیم و محبت بیش از اندازه بکنیم و حواسمان به همه افکار و تصمیم‌های او باشد.

 ۲- تحقیر و سرزنش: با تحقیر و سرزنش با او رفتار کنیم و او را نالایق بدانیم و احساس احمق بودن و کم بودن به او بدهیم.

 ۳- سرد بودن :شبیه به جنازه به رفتارهای یار خود واکنش نشان دهیم یعنی شبیه به یک ملکه برفی سرد مرموز غیر قابل فتح به نظر بیاییم .

مهم نیست چقدر صمیمیت تولید کرده‌اید مهم این است که بدانید با یکی از این رفتارها صمیمیت‌های قدیمی را در طول رابطه از بین می‌برید ا.

ین سه رفتار قلب و هویت یار شما را نشانه می‌گیرد و زخم ایجاد می‌کند. قلب‌ها را از هم دور می‌کند

آیا مهم است چند سال در کنار جسم طرف زندگی کنیم وقتی قلبش به اندازه کهکشان‌ها از ما دور است؟؟؟؟؟

 تلخیص: فرزانه افروزی 

برگرفته از کتاب تکه هایی  از یک کل منسجم نویسنده :پونه مقیمی

 چاپ ۳۲۲ام

 سال۱۴۰۲