یکشنبه 21 اردیبهشت 1404
    آزمایشی
    روانشناسی

    حافظه

    حافظه

     

    حافظه

    مدیر بخش علوم اعصاب جان هاپکینز، هوگانیر می گوید: «خاطرات همان چیزی هستند که ما هستیم. اما ساختن خاطرات نیز یک فرآیند بیولوژیکی است.». این روند سوالات زیادی را ایجاد می کند. این فرآیند چگونه بر مغز ما تأثیر می گذارد؟ چگونه تجربیات و یادگیری، ارتباطات در مغز ما را تغییر می دهد و خاطرات را ایجاد می کند؟

    حافظه: تماما اتصال بین نورونها است

    وقتی چیزی را یاد می گیریم - حتی به سادگی نام یک شخص - بین نورون های مغز ارتباط برقرار می کنیم. این سیناپس‌ها مدارهای جدیدی را بین سلول‌های عصبی ایجاد می‌کنند و اساساً نقشه مغز را دوباره ترسیم میکنند. تعداد زیاد اتصالات ممکن به مغز انعطاف پذیری غیرقابل اندازه گیری می دهد- هر یک از 100 میلیارد سلول عصبی مغز می تواند 10000 اتصال به سلول های عصبی دیگر داشته باشد. این سیناپس ها بسته به اینکه هر چند وقت یک بار در معرض یک رویداد قرار می گیریم، قوی تر یا ضعیف تر می شوند. هر چه بیشتر در معرض یک فعالیت باشیم، ارتباطات قوی تر می شود. با این حال، هر چه کمتر در معرض باشیم، ارتباط ضعیف‌تر است. به همین دلیل است که به خاطر سپردن مواردی مانند نام افراد پس از یک بار معرفی بسیار سخت است.

    هوگانیر می گوید: «آنچه که ما سعی کرده ایم بفهمیم این است که چگونه این اتفاق می افتد، و چگونه سیناپس ها در سطح مولکولی تقویت میشوند.».

    اکتشافات جدید در حافظه

    بسیاری از سوالات تحقیقاتی پیرامون حافظه ممکن است در فعل و انفعالات پیچیده بین برخی مواد شیمیایی مغز - به ویژه گلوتامات - و گیرنده های عصبی که نقش مهمی در سیگنال دهی بین سلول های مغز دارند، پاسخ داده شوند. هوگانیر و تیمش کشف کردند که وقتی موش ها در معرض حوادث آسیب زا قرار می گیرند، سطح گیرنده های عصبی گلوتامات در سیناپس های آمیگدال، مرکز ترس مغز، افزایش می یابد و ترس مرتبط با حافظه رمزگذاری می شود. با برداشتن این گیرنده‌ها، قدرت این ارتباطات کاهش میابد، و اساسا مؤلفه ترس از آسیب که در حافظه باقی مانده است پاک میشود.

    این تیم پزشکی در حال کشف داروهایی هستند که گیرنده ها را هدف قرار می دهند با این امید که غیرفعال کردن گیرنده ها بتواند با کاهش ترس مرتبط با حافظه آسیب زا به افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه کمک کند، در حالی که تقویت آنها می تواند یادگیری را در افراد، به ویژه مبتلایان به اختلالات شناختی یا بیماری آلزایمر بهبود بخشد.

     

    ترجمه و تلخیص: مهرا وثوقی

    منبع: سایت پزشکی جان هاپکینز

    https://www.hopkinsmedicine.org/health/wellness-and-prevention/inside-the-science-of-memory